یک نکته‌ی مهم برای کنکوری‌ها
نمی‌دانم شما هم جزو آن دسته کودکانی بودید که وقتی با کودکان دیگر مقایسه می‌شدید و توانایی‌های‌تان زیر سؤال می‌رفت، از این موضوع ناراحت می‌شدید. من در دوران کودکی وقوع این اتفاق را شکست بزرگی تلقی می‌کردم و تمام تلاشم را به کار می‌بردم تا از وقوع آن جلوگیری کنم. بعدها که بزرگ‌تر شدم، تنها کسی که مرا با دیگران مقایسه می‌کرد، خودم بودم. مخصوصاً در ایام آمادگی برای کنکور این موضوع پررنگ‌تر شده بود. این موضوع باعث شده بود توانایی‌های خودم را کم‌اهمیت قلمداد کنم و آرامشم را از دست بدهم. تا این‌که یک روز تصمیم گرفتم خودم را با خودم مقایسه کنم و هر روز بهتر از روز قبلم باشم. وقوع این اتفاق باعث شد بسیار باانگیزه‌تر از قبل ادامه دهم.
حکایت آن روزهای ما حالا شده حکایت بعضی از دانش‌آموزان در این روزها.
- دوست من روزانه n ساعت درس می‌خواند، پس چرا من نمی‌توانم این همه درس بخوانم؟
- دوستانم در این آزمون افزایش تراز داشتند، من چرا از قافله‌ی آن‌ها عقب ماندم؟
- فلان دوستم با چند ساعت درس خواندن، خوب نتیجه می‌گیرد، پس چرا من با این همه درس خواندن نتیجه‌ی دلخواهم را نمی‌گیرم؟
- اگر مقایسه کردن به شکل درستی انجام شود، نتایج خوبی به همراه خواهد داشت.
- دوست من روزانه n ساعت درس می‌خواند، من هم می‌توانم با تلاش بیش‌تر زیاد درس بخوانم.
- دلیل این‌که دوستانم در این آزمون پیشرفت کردند و من افزایش ترازی نداشتم، کم‌کاری خودم بود، تصمیم دارم برای آزمون بعدی جبران کنم.
- از روش‌های مطالعه‌ی موفق دوستم استفاده می‌کنم و کیفیت مطالعه‌ام را ارتقا می‌دهم تا من هم پیشرفت کنم.
وقتی می‌شود مثبت‌اندیش بود و مقایسه‌ی درستی کرد، چه اصراری داریم جنبه‌های منفی قضایا را ببینیم!
داوطلبان عزیز کنکور! مطمئن باشید که توانایی‌های زیادی دارید که با توجه و تلاش بیش‌تر تبدیل به نقاط قوت پایدارتان خواهند شد. کافی است آن‌ها را کشف کنید، پرورش دهید و در بهترین حالت ممکن تثبیت کنید.
این نکته را مد نظر قرار دهید که مقایسه کردن مطلق خود با دیگران مساوی است با دست‌کم گرفتن توانایی‌های خود و از دست دادن آرامش. پس با اعتمادبه‌نفس و تکیه بر نقاط قوت، نقاط منفی را از برطرف کنید و به موفقیت‌های‌تان افتخار کنید.
